مقایسه اثر ضدمیکروبی آمیکاسین به فرم آزاد و لیپوزومی بر پسودوموناس آئروژینوزا

زمینه و اهداف: پسودوموناس آئروژینوزا از عوامل مهم بیماریزای فرصت طلب است که با داشتن فاکتورهای بیماریزایی متعدد قادر است طیف وسیعی از عفونت ها را ایجاد کند. سیستم های حامل دارویی موجب کاهش سمیت داروها شده و شاخص های درمانی را به صورت قابل ملاحظه ای افزایش می دهند. استفاده از لیپوزوم ها برای این منظور بسیار مفید است. لیپوزوم ها گویچه های کلوئیدی هستند که قطر آنها از کمتر از چند نانومتر تا چندین میکرومتر متغیر است. هدف از انجام این مطالعه تعیین اثر ضدمیکروبی لیپوزوم های حاوی آمیکاسین در مقایسه با فرم آزاد دارو بر سویه پسودوموناس آئروژینوزا بود.روش بررسی: در این مطالعه، برای تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده (mic) آمیکاسین در فرم لیپوزومی و آزاد بر روی پسودوموناس آئروژینوزا (atcc 27853)، از روش رقت در براث مطابق دستورالعمل (clinical and laboratory standards institute(clsi استفاده شد. برای تهیه لیپوزوم ها از روش سونیکاسیون استفاده شد. تغییرات تعداد باکتری ها در حضور غلظت معادل mic آمیکاسین در فرم لیپوزومی در مقایسه با فرم آزاد مورد بررسی قرار گرفت و با تغییرات تعداد باکتری ها در حضور غلظت های مختلف آمیکاسین در فرم آزاد، مقایسه شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آمیکاسین در فرم لیپوزومی بر پسودوموناس آئروژینوزا اثر ضدمیکروبی دارد و مقدار mic آن معادل 4mg/ml و مقدار mic در فرم آزاد 2mg/ml بدست آمد. مقایسه تغییرات کاهش تعداد باکتری ها در حضور آمیکاسین در فرم لیپوزومی با آمیکاسین در فرم آزاد نشان داد که بعد از گذشت 8 ساعت آمیکاسین در فرم لیپوزومی با غلظت 4mg/ml دارای اثری برابر در مواجهه با غلظت 6mg/ml آمیکاسین به فرم آزاد بعد از گذشت 4 ساعت است.نتیجه گیری: با توجه به مقاومت بالای پسودوموناس آئروژینوزا به آنتی بیوتیک های متداول، احتمال دارد که با مطالعات بیشتر بتوان از سیستم های حامل دارویی، از جمله لیپوزوم های حاوی آمیکاسین به عنوان دارو استفاده کرد.